O Komisji

 O NAS:

Komisja Akademicka Zarządu Głównego PTTK powstała 29 listopada 1997 roku. Jest organem wewnętrznym PTTK, który składa się z 9 komisarzy reprezentujących środowiska akademickie w Polsce. Powoływani są na dwuletnią kadencję.

Pod nadzorem i opieką KomisjiKA Akademickiej są: 19 obiektów noclegowych (w tym: 14 baz namiotowych , 5 innych obiektów).

Zadania, które przed sobą postawiła Komisja są następujące:Na cele remontowo-budowlane oraz zakup niezbędnego sprzętu umożliwiającego funkcjonowanie baz przeznaczona jest dotacja przez Zarząd Główny PTTK. Jej rozdysponowaniem na poszczególne obiekty zajmuje się Komisja Akademicka.

  • kontakt środowiska studenckiego z Zarządem Głównym

  • promocja PTTK w środowiskach akademickich

  • integracja środowiska akademickiego

  • wydawanie oraz kolportaż Informatora Studenckiej Bazy Noclegowej oraz plakatu SBN

  • obsługa dotacji na bazy PTTK

  • prowadzenie oraz aktualizacja kalendarza imprez akademickich

  • wspieranie środowisk akademickich

  • patronat nad imprezami oraz wydarzeniami akademickimi mającymi charakter turystyczny

  • reprezentacja środowiska akademickiego na zewnątrz

  • prowadzenie strony internetowej Komisji Akademickiej

  • organizacja Ogólnopolskiego Studenckiego Konkursu Turystycznego

  • ogólnopolska platforma wymiany informacji

  • szkolenie w środowiskach akademickich nowych pokoleń kadry programowej PTTK

 

TROCHĘ HISTORII:

W wyniku przemian, jakie nastąpiły w Polsce po roku 1989, środowisko turystyczne (w tym PTTK) dotknął głęboki kryzys. Wszelkie formy aktywności zanikały, łącznie z działalnością Komisji Akademickiej, która swoje zadania ograniczyła tylko i wyłącznie do organizowania corocznych zlotów środowisk prowadzących Studenckie Bazy Namiotowe w celu podziału środków przeznaczonych na prowadzenie owych baz.

Momentem przełomowym był zlot środowisk akademickim w Lanckoronie w lutym 1997 roku, na którym to postanowiono zmienić istniejący stan rzeczy.

Zaowocowało to kolejnym spotkaniem, który miał miejsce w dniach 19 – 20 kwietnia 1997 roku w Warszawie. W trakcie rozmów na temat, jaki kierunek działań powinno objąć PTTK, była obecna ówczesna opiekunka Komisji Akademickiej – Grażyna Orłowska. To właśnie ona zasugerowała reaktywowanie niedziałającej Komisji, co zresztą zostało zrobione. W październiku 1997 roku odbył się Walny Zjazd PTTK, na którym zostały wybrane nowe władze naczelne. Kolejnym podjętym krokiem było przeprowadzenie wyborów do wszystkich komisji Zarządu Głównego. 29 listopada 1997 roku wyłoniono Komisję Akademicką Zarządu Głównego PTTK. Do jej pierwotnych zadań należało:

  • integracja środowisk akademickich z całego kraju;

  • pośredniczenie między studentami a Zarządem Głównym;

  • reprezentowanie PTTK na zewnątrz;

  • reklamowanie działań studenckiego środowiska PTTK;

KNAA-baner

Kolejne wybory do Komisji Akademickiej odbyły się: 9 października 1999, 27 listopada 2001, 31 stycznia 2004, 22 października 2005, 16 lutego 2008, 12 grudnia 2009 w Gliwicach, 24 marca 2012 w Hawiarskiej Kolibie , 22 Marca 2014 w Kielcach,  5 marca 2016 w Bielsku – Białej i 10 marca 2018 r. w Puławach

I choć zmieniają się ludzie zaangażowani w działalność PTTK, to mimo upływu lat cele i forma realizowanych działań jest stała. Każdego roku podejmowane są nowe inicjatywy, przybywa coraz więcej członków, odkrywa się nowe miejsca, zawiera przyjaźnie. Wspólna pasja najlepszym spoiwem łączącym ludzi!

IDEA TURYSTYKI AKADEMICKIEJ W POLSCE:

Tradycja turystyki akademickiej w Polsce sięga ponad stu lat. Pierwsza organizacja tego typu – Akademicki Klub Turystyczny – powstała 29 kwietnia 1906 roku we Lwowie z inicjatywy Mieczysława Orłowicza. Z jego pamiętników można wyczytać, że nie spodziewał się, że jego pomysł znajdzie wielu zwolenników: „Gdy otwierałem to zebranie nie przypuszczałem, że otwieram nie tylko nową kartę w moim życiu prywatnym, ale także w dziejach turystyki polskiej. Po długim okresie martwoty, która zapanowała po utworzeniu Towarzystwa Tatrzańskiego w 1873 r., powstało nareszcie jakieś nowe stowarzyszenie turystyczne, i to takie, które chciało zająć się wszystkimi działami turystyki, i które rzeczywiście, mimo zaledwie kilkunastoletniego istnienia (1906-1923), zdziałało w tej dziedzinie w Polsce bardzo dużo.” Dzięki AKT spopularyzowano turystykę, taternictwo, narciarstwo oraz podróże krajoznawcze. W trakcie wczesnej działalności organizacji dokonano spektakularnego czynu – w 1920 członkowie AKT jako pierwsi Polacy w historii przeszli transfer Mount Blanc w warunkach zimowych.

Drugą istotną organizacją w dziejach polskiej turystyki akademickiej jest Akademicki Klub Włóczęgów Wileńskich. Jego założycielami był Teodor Nagórski (późniejszy Wiceprezydent Wilna) oraz Wacław Korabiewicz. W działalność Klubu zaangażowani byli m.in. Czesław Miłosz, a także Antoni Bohdziewicz (później znany jako współzałożyciel łódzkiej szkoły filmowej). Organizacja twórczo wpisała się w krajobraz kulturowy Wilna, organizując, obok wycieczek turystycznych, bale imprezy plenerowe i szopki akademickie. Do najważniejszych sukcesów zalicza się wyprawa kajakowa do azjatyckiej części Konstantynopola. Organizacja zawiesiła swoje działania na skutek wybuchu drugiej wojny światowej który do początku lat pięćdziesiątych ubiegłego stulecia zahamował rozwój turystyki.

W latach pięćdziesiątych powstawały nowe organizacje turystyczne skupione wokół środowisk akademickich, głównie w Lublinie, Warszawie i Wrocławiu.

Lata sześćdziesiąte XX wieku przyniosły masowe zainteresowanie organizacjami turystycznymi. Olbrzymią popularnością cieszyły się rajdy i obozy wędrowne. Powstawały kluby żeglarskie, kajakowe, jeździeckie i rowerowe, a jako kierunek podróży nie obierano tylko południowej części Polski, ale także zagranicę. Organizowano wyprawy m.in. do Czechosłowacji, Rumunii, Jugosławii czy na Węgry. Te działania wpisały się w kulturę studencką. W 1965 roku przy PTTK powołano Komisję Młodzieżową, a w 1973 Komisja Akademicka Zarządu Głównego PTTK.

Zupełnie inne spojrzenie na uprawianie turystyki studenckiej przyniosły lata siedemdziesiąte. Podczas wypraw organizatorzy kładli nacisk na wartości poznawcze, prowadzenie badań, sporządzanie inwentaryzacji turystyczno- krajoznawczej oraz pisanie publikacji o tematyce turystycznej. Studenckie Koło Przewodników Beskidzkich rozpoczęło wydawanie dwóch roczników krajoznawczych: „Połoniny” i „Magury”. W tym okresie pojawiły się hasła nawiązujące do ochrony przyrody. Imprezy organizowano w sposób jak najbardziej przyjazny naturze.

Lata osiemdziesiąte charakteryzował zastój inicjatyw turystycznych. W 1980 roku powstała „Solidarność” a na uczelniach powołano Niezależne Zrzeszenie Studentów. Stanowił opozycję wobec Socjalistycznego Zrzeszenia Studentów Polskich. Wiele środowisk turystycznych, które działały pod skrzydłami SZSP zrywało współpracę na rzecz PTTK.

Po obaleniu systemu komunistycznego w Polsce wyodrębnić można dwa główne zjawiska opisujące turystykę. Po pierwsze, pojawiły się w masowej ilości biura podróży. A po drugie, zaobserwowano upadek idei turystyki studenckiej. Obecnie można dostrzec gwałtowny spadek zainteresowania tradycyjnymi formami turystyki. Wynika to z ograniczeń finansowych oraz występującymi atrakcyjniejszymi możliwościami wyjazdów. Szczególnie przyczynił się do tego fakt wstąpienia Polski do Unii Europejskiej w 2004 roku.

Jednak w przeciągu ostatnich lat zauważa się powrót to idei turystyki studenckiej uprawianej blisko pół wieku temu. W modzie są wyspecjalizowane formy turystyczne takie jak kluby wspinaczkowe, wodne, wędrowne, górskie czy kolarskie. Swoją „drugą młodość” przeżywają Studenckie Bazy Namiotowe. Współcześnie szuka się miejsc tanich i bliskich, w których można poczuć wspólnotowy charakter wycieczek, spędzić przyjemnie czas w towarzystwie osób, których łączy wspólna pasja- turystyka.